حقا که بهشت زیر پای مادران است...!

شب باشه...

همه بخوابن...

و مادری که با دلشوره فراوان چشم دوخته به دختر ته تغاری اش...

مادری که پاشویش میکند که مبادا تَب دخترکش بالاتر برود...

مادری که در عمق خستگی خودش...به فکر دخترش است...

این یعنی عشق..

این یعنی از خودگذشتگی...

این یعنی: ی عالم مهربونی جمع شده توی " مادر"

این یعنی یه مادر پر از نگرانی...

این یعنی بهشت کوچک مادرانه!

پی نوشت:قبلا هم گفته بودم که ی سوز مرا بس است برای سرماخوردن...من زود مسموم میشدم..خون دماغ هم زیاد میشدم...

الان که فکرشو میکنم...میگم یعنی مامانم چند شب به خاطر من بیدار مونده بوده؟

میدونین...من خیلی چیزا رو قبلا ندیده بودم...

چیزایی که توشون عشق موج میزنه...

خدایا شکرت!

به خاطر بودن مامانم...

به خاطر بودن خانوادم...

به خاطر وجود تک تکشون..که من عاااشقشونم^_^